- қыр
- Iет. сөйл. ауыс. Белгілі бір істі ойдғыдай етіп істеу, қатыру. Сол күні де бұның кісілері балықты қ ы р ы п салғанды (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 192). Бұлардың балықты қ ы р ы п ұстап жатқан хабарын есітіп, кездейсоқ біреудің көлігімен теңіз басын жағалап жетті-ау (Бұл да, 193).IIҚыр құсы. Қырлы жерді мекендейтін қыран құс. Бүркітті мекеніне қарай ой құсы, қ ы р қ ұ с ы, құз құсы деп үшке бөледі (Туған жер., 143).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.